برادران و خواهران عزیز افغان، در هر جایی که هستید و در هر موقعیتی که قرار دارید!
چنان که آگاه هستید، وضع وحشتناک و مصیبت باری که امروز با زور برچه و ترور بر سرنوشت مردم بلا رسیدهٔ کشور ما افغانستان حاکم شده است، وجدان میلیون ها انسان آزاده و عدالت پسند را در سراسر جهان تکان داده و همکیشان ما را در جهان اسلام عمیقاً متأثر و متألم ساخته است.
امروز، پس از چهار دهه مداخلهٔ خارجی، خونریزی، و اهمال و سهل انگاری اولیای امور نظام های پیشین، سرنوشت مردم ما به دست اقلیت جاهلی افتاده است که تا به دندان مسلح است و با استفاده از نام مقدس دین اسلام، از ارتکاب هیچ جنایتی برعلیه مردم ما، دین ما، و فرهنگ ما دریغ نمی کند. شکی نیست که این جماعت تاریک و عقبگرا از بیگانه فرمان می گیرد و در پی آنست تا کلیه آثار تمدن و فرهنگ کشور ما را محو و نابود ساخته و وحشت و جهل و ترور را بر سرنوشت ما و فرزندان ما حاکم سازد.
وضع غیرانسانی و جنایات بشری ای که توسط این جماعت نادان و ادارهٔ غیر مشروع آن در کشور ما اتفاق می افتد، در تاریخ ما بیسابقه بوده و در تاریخ معاصر جهان نظیر ندارد. ما افغان ها به حیث انسان، مسلمان، و فرزندان یک خانهٔ مشترک، نباید در برابر این وضع وحشتناک و مشقت بار سکوت و بی تفاوتی اختیار کنیم. ما باید صدای اعتراض زنان، جوانان، و سایر هموطنان خود را به گوش جهانیان برسانیم.
وقت آن رسیده است که در هر جایی که هستیم و در موقعیتی که قرار داریم، همدل و هم صدا شویم و آواز اعتراض خود و هموطنان را برعلیه حکمروایی غیرمشروع و مبتنی بر خشونت، با استفاده از وسایل اعتراض مدنی، عدم همکاری با حاکمان دولتی، و براه اندازی احتجاج ها و اعتصابات صلح آمیز به گوش رسانه های جهانی، سازمان ملل، و مردم جهان برسانیم.
مبارزات مدنی، احتجاج های صلح آمیز، و اعتصاب های بدور از خشونت اموری اند که به مرکزیت و سازماندهی وسیع نیاز ندارند. ما همه در هر جایی که هستیم می توانیم، به حیث افراد، خانواده ها، و گروه های کوچک، بدون سازماندهی مرکزی، با استفاده از حرکات و سمبول های صلح آمیز، صدای خود را بلند کنیم و خواستار استقرار عدالت و برگشت صلح و حیات آبرومند در کشور خود شویم.
به امید مؤفقیت در برابر جنگ و خشونت.
کمیتهٔ صلح افغانستان
